Ο “Κόκκινος Άρης” είναι το πρώτο βιβλίο της Τριλογίας του Άρη, από τον συγγραφέα Kim Stanley Robinson. Κυκλοφόρησε το 1993 και μεταξύ άλλων έχει κερδίσει το βραβείο Nebula για το 1993. Ακολουθήθηκε από τα βιβλία “Πράσινος Άρης” (1994) και “Μπλε Άρης” (1996).
Ο “Κόκκινος Άρης” είναι το χρονικό του αποικισμού του πλανήτη Άρη, όπως την έζησαν οι πρώτοι άποικοι. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε κεφάλαια, σε κάθε ένα από τα οποία γίνεται η αφήγηση μέρους της ιστορίας μέσα από τα μάτια κάποιου αποίκου.
Ο συγγραφέας ξεκινά κάπως ανάποδα, με ένα γεγονός που βρίσκεται χρονικά στην μέση περίπου της χρονικής περιόδου που καλύπτει το βιβλίο, αλλά έπειτα πιάνει τα πράγματα από την αρχή και προχωράει γραμμικά, από τη γνωριμία με τους ήρωες στο διαστημόπλοιο που τους μεταφέρει στον κόκκινο πλανήτη (αναπόφευκτα ονομασμένο “Άρης”), μέχρι το κλείσιμο της πρώτης ενότητας της τριλογίας, αρκετές δεκαετίες αργότερα.
Ουσιαστικά το βιβλίο δεν έχει έναν, ή έστω λίγους πρωταγωνιστές. Οι “Πρώτοι Εκατό” είναι οι εκατό άποικοι που ξεκινούν αποικισμό. 35 Αμερικανοί άποικοι, 35 Ρώσοι άποικοι, και 30 άποικοι από τους συμμάχους τους. Πολλοί από τους “Πρώτους Εκατό”, έχουν σημαντικούς ρόλους, δικά τους κεφάλαια, ή αναπτύσσονται ενδελεχώς μέσα από τα μάτια των άλλων. Έτσι στις σελίδες του βιβλίου γνωρίζουμε τον Τζον Μπουν, τον πρώτο άνθρωπο στον Άρη, την Αν Κλέυμπορν, την γεωλόγο που λατρεύει την κόκκινη ομορφιά του Άρη, τον Σαξ Ράσελ, τον φυσικό που θέλει να μετατρέψει άμεσα τον Άρη σε μια δεύτερη Γη, τον Αρκάτι Μπογδάνοβ, που ονειρεύεται μια νέα κοινωνία σε έναν νέο πλανήτη, την Νάντια., την μηχανικό που σηκώνει στις πλάτες της την ευθύνη για την ανοικοδόμηση της αποικίας, την Μάγια, τον Φρανκ, την Χιρόκο, τον Μισέλ, τον Βλαντ, τον Σάιμον...
Το βιβλίο όπως είπα και πριν, ξεκινά με ένα μικρό flash forward, ένα φόνο που συμβαίνει στη μέση της ιστορίας, και αυτό με παραξένεψε αρκετά, αλλά ευτυχώς όχι αρκετά για να το παρατήσω. Να επισημάνω ότι η ιστορία είναι hard scifi – όλα φαντάζουν τόσο ρεαλιστικά, που ώρες ώρες νόμιζα ότι τα γεγονότα είναι πραγματικά, και δεν διάβαζα ένα προϊόν φαντασίας, αλλά μια πραγματική καταγραφή μια ηρωικής αποστολής. Από την άλλη, οι χαρακτήρες είναι και αυτοί πέρα για πέρα πειστικοί, ενώ ακόμα και οι εκτενείς περιγραφές του αρειανού τοπίου δεν είναι αρκετές για να πλήξουν τον αναγνώστη. Αντίθετα, οι συνεχείς μάχες με το εχθρικό περιβάλλον, αλλά και η αναπόφευκτη σύγκρουση με τη Γη, στην πορεία για αυτοδιάθεση και αυτονομία προσφέρουν γερές δόσεις δράσης.
Πολύ καλό βιβλίο, και υποχρεωτικό ανάγνωσμα για τους λάτρεις του hard scifi.
9/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου