Τη δεκαετία του 1960 όλος ο πλανήτης κοιτούσε προς το διάστημα, και οι δυο Υπερδυνάμεις είχαν επιδοθεί σε μια κούρσα για την κατάκτησή του. Το 1969 ο Νιλ Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη, και ο Michael Crichton κυκλοφόρησε το Στέλεχος Ανδρομέδα, με το οποίο προέβαλε μια διαφορετική παράμετρο της εξερεύνησης του διαστήματος.
Το βιβλίο θέτει το εξής ερώτημα: τι θα γίνει αν κάποιος δορυφόρος ή διαστημόπλοιο επιστρέψει στη Γη, μεταφέροντας κάποιον λαθρεπιβάτη; Και δεν αναφέρεται σε μικρά πράσινα ανθρωπάκια με ακτινοπίστολα, αλλά σε αόρατους με το γυμνό μάτι εχθρούς, ιούς, βακτήρια, ή κάτι τελείως καινούριο και άγνωστο.
Όταν λοιπόν γίνεται ακριβώς αυτό, αποκαλύπτεται (στον αναγνώστη) ότι στην Αμερική υπάρχει ένα άκρως απόρρητο πρωτόκολλο για αυτήν ακριβώς στην περίπτωση. Πιο συγκεκριμένα, ένα δορυφόρος πέφτει στην έρημο της Αριζόνα, και η αποστολή για την ανάκτησή του τον βρίσκει σε ένα μικρό χωριό, όπου όλοι οι κάτοικοι βρίσκονται νεκροί. Είναι προφανές ότι πρόκειται για κάποιου είδους βιολογική απειλή, και έτσι το πρωτόκολλο ενεργοποιείται.
Ο δορυφόρος και τέσσερις ειδικοί επιστήμονες μεταφέρονται σε μια απόρρητη βάση, με σκοπό να μελετήσουν την κατάσταση και να ανακαλύψουν τι συμβαίνει. Ξετυλίγοντας το κουβάρι της υπόθεσης, αποκαλύπτεται ότι αν δεν καταφέρουν να λύσουν το πρόβλημα που έχουν αναλάβει, όλος ο πληθυσμός του πλανήτη βρίσκεται σε κίνδυνο.
Το Στέλεχος Ανδρομέδα είναι ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, που ξεκινά κάπως αργά, αλλά επιταχύνει όσο πλησιάζει προς το φινάλε. Δυστυχώς το ότι η αφήγηση γίνεται από κάποια μελλοντική σκοπιά, σαν αναδρομή στα γεγονότα, αφαιρεί κάπως την ένταση από την πλοκή.
7/10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου